کرونا بگیر، زن نگیر!
به گزارش مالکوم، خبرنگاران/بوشهر می گویند وقتی درد و ناراحتی به انتهای خود برسد وصل می گردد به بی دردی. شاید برای همین هم شاعر گفته که خنده تلخ من از گریه غم انگیزتر است، کارم از گریه گذشته به آن می خندم... حالا حکایت ما ایرانی هاست با ویروس جدید کرونا!
هر وقت در جامعه ایرانی مسئله ای پیش آمد، اتفاقی افتاد، گرانی شد، زلزله آمد، و یا مناسبت و رویداد خاصی را از سر گذراندیم سیل متن های ظریف و نکته ها و لطیفه ها در فضای مجازی سرازیر شده و بعد نقل زبان ها می گردد که گاه این ظرایف ختم می گردد به خالکوبی های روی بازو و یا ماشین نوشته هایی که لبخند روی لب آدم ها می آورد.
ویروس کرونا که برای اولین بار در شهر ووهان چین به دنیا آمد، چندی ست که پای به ایران گذاشته و سرچشمه استرس، نگرانی، تحلیل، تکاپو، برنامه ریزی و صد البته طنز نوشته های زیادی شده است. طنز نوشته هایی که گاه علاوه بر خنده، خواننده را به ترس مهمان می نماید و گاه نیز در ذهن ماندگار می گردد.
عده ای از فرایند تبدیل دردها و غصه ها و مسائل و حتی بحران ها به طنز و شوخی و خنده اظهار نگرانی می نمایند و عده ای هم می گویند اشکالش چیست؟ بگذارید مردم شاد باشند و به ریش مسائل بخندند، مگر نه گفته اند میم مسائل را بردارید تا شکلاتش بماند و کامتان را شیرین کند؟
حالا فضای مجازی و صفحات شخصی پر شده از شکلک ها و جملات جورواجور درباره ویروس خطرناکی به نام کرونا و این بیماری به دست مایه ای برای خنده و سرگرمی بسیاری از افراد تبدیل شده است. اینگونه شاید بتوان بحران را راحت تر تحمل کرد اما نباید از این بگذریم که به شوخی دریافت چنین مواردی می تواند جامعه و مردم را به سمت بی حسی و شاید هم بی تفاوتی راهنمایی کند.
اغلب روانشناسان در مطالعه شوخی به عنوان یک پدیده اجتماعی به این نتیجه رسیده اند که ویژگی اصلی رویدادهایی که افراد را مسرور می نماید ناهمخوانی آنها است، در برخی مواقع نیز شوخی ابزاری برای بیان غیر مستقیم دلخوری ها و ناراحتی ها به ویژه در مواردی که.شاید نتوان به شکل مستقیم آن را مطرح نمود.
طنز و شوخی در مقابله با استرس نقش مراقبتی ایفا می نماید و باعث کاهش تهدید و آسیب های استرس شده و موجب می گردد فرد جنبه مثبت رویدادها را در نظر بگیرد و توانایی پیدا کند تا رویدادها را از جنبه مثبت و خنده دار آن ببیند که در نتیجه از میزان استرس و هیجانات منفی کاسته می گردد. در حقیقت انسان ها برای اینکه از فرط نگرانی، اضطراب و ناراحتی از پا درنیایند به طنز و شوخی پناه می برند تا با اضطراب ناشی از اخبار بد و اتفاقات منفی راحت تر کنار بیایند.
شب گذشته وقتی به خانه برمی گشتم این خودرو را دیدم که با سرعت در خیابان ویراژ میداد. قبلا این جمله را از برادرم شنیده و کمی هم بابتش عصبانی شده بودم اما دیدن آن با این فونت درشت پشت این ماشین چیز دیگری بود. البته که این حرف ها و نوشته ها می تواند گویای تفکر و برآیندی از حال و روز آدم های یک جامعه باشد اما چیزی که اهمیت دارد این است دردی که به استخوان رسید فراموش نمی گردد حتی با خنده های بلند...
منبع: خبرگزاری ایسنا