برهانی: نکونام گزینه خوبی برای استقلال بود

به گزارش مالکوم، سمیرا شیرمردی ، آرش برهانی که سال ها در استقلال حضور داشت و گل های ارزشمندی هم برای این تیم به ثمر رساند، این روزها درگیر گذراندن دوره های مربیگری است تا با دانش کافی وارد این عرصه گردد. برهانی که فعلا مدرک درجه B آسیا را دارد، این روزها بیش از هر زمانی، بازی های استقلال را مورد آنالیز قرار می دهد و نقاط ضعف و قوت آن را زیر ذره بین می برد. مهاجم سرعتی و گلزن سال های نه چندان دور استقلال، درباره شرایط استقلال در فصلی که گذشت، آمارهای آن، آموزشگاه استقلال، خداحافظی خسرو حیدری از تیم و همچنین بحث سرمربی آینده استقلال صحبت های جالبی دارد.

برهانی: نکونام گزینه خوبی برای استقلال بود

* * *

- استقلال در فصلی که گذشت، شاید اگر در گل زدن بهتر کار می کرد می توانست قهرمان شود. آبی ها در 15 دقیقه ابتدایی و سرانجامی بازی خیلی خوب کار کردند و در هر کدام از 15 دقیقه ها 9 گل زدند اما در بقیه دقایق خیلی پیروز نبودند. فکر می کنید دلیل این آغاز و سرانجام خوب، چه بوده؟

اینکه در آغاز و سرانجام بازی توانستند گل های زیادی بزنند، یک عملکرد خوب محسوب می شود ولی همه از استقلال انتظار دارند یک بازی نرمال داشته باشد و سینوسی نتیجه نگیرد.

- نکته جالب این است که در همین دقایق هم بیشترین گل خورده را داشتند. البته استقلال گل های زیادی نخورد اما در 15 دقیقه سرانجامی بازی 4 گل دریافت کرد.

در مجموع کار دفاعی استقلال خیلی خوب بود، مخصوصا اینکه در 5، 6 بازی دیدیم استقلال در کارهای دفاعی منسجم و خوب عمل نموده. البته کار دفاعی در کل تاکتیک و قالب تیم جا گرفته بود و از دروازه بان تا مهاجم در دفاع یاری می کردند. آغاز خوب و سرانجام خوب نشان می دهد استقلال تمرکز خوبی داشت اما این تعداد گل، برای استقلال مناسب نیست. استقلال را همواره تیمی هجومی می دیدیم و هجومی ترین تیم ادوار لیگ برتر به حساب می آید که به نظر من می توانست از فرصت ها بهتر استفاده کند و باز هم گل های زیادی بزند.

- شاید اگر استقلال مشکل گل زدن نداشت، حتی می توانست قهرمان هم شود. استقلال مهاجمان خوبی مثل مرتضی تبریزی این فصل داشت اما باز هم در گل زدن خیلی خوب نبود.

بله، در خصوص این مساله 2 تعبیر وجود دارد. اول اینکه مهاجمان از موقعیت ها خوب استفاده نکردند. دوم هم اینکه تمرکز و اهداف تیم روی گل نخوردن بود و در کارهای هجومی کمتر دیده می شد. این شیوه محافظانه کارانه به ضرر استقلال تمام شد. درست است که یک تیم نمی تواند صددرصد هم هجومی کار کند اما در 4 بازی که استقلال با مجیدی بود، دیدیم تعداد موقعیت ها بیشتر بود و گل های زیادی هم زده شد. هر چند که گل هم زیاد خورد و تنها در بازی استقلال و صنعت نفت آبادان هیچ گلی رد و بدل نشد. به هر حال تعداد گل ها خوب بود و استقلال نشان داد در فاز هجومی تاکتیکی هم خیلی متفاوت بود. شفر محتاطانه کار می کرد و می خواست با حداقل گل ببرد و 3 امتیاز را کسب کند. به خاطر همین وظایف دفاعی هم به مهاجمان و وینگرها داده می شد که شرایط آنها را متفاوت کرد. چون آنها باید انرژی بیشتری می گذاشتند اما در 4 بازی آخر اینطور نبود و مهاجمان همه انرژی شان را برای گل زدن می گذاشتند. سیستم استقلال در زمان شفر 3-3-4 بود اما احتیاط شرط اول قرار داشت. در حالی که صلابت و هجومی تر بودن حتی در سیستم 1-5-4 هم می توانست بیشتر خودش را نشان دهد اگر وظایف و مسائل تاکتیکی متفاوت بود و بحث احتیاط وجود نداشت. در زمان مجیدی هم استقلال با همان سیستم 3-3-4 کار می کرد اما حضور مهاجمان در کارهای دفاعی کمرنگ تر بود و آنها انرژی بیشتری برای گل زدن می گذاشتند که نتیجه اش هم گل های زیاد برای استقلال شد.

-

- شاید به خاطر اینکه فرهاد مجیدی خودش یک مهاجم بود، روی بحث هجومی تیم بیشتر تاثیر گذاشت؟

برای این مساله می خواهم گواردیولا را مثال بزنم. گواردیولا مدافع بود اما تیم هایش هجومی است و با نشاط بازی می نماید. هم منچسترسیتی و هم بارسلونا در بخش تهاجمی خیلی خوب کار می کردند. البته نمی شود مقایسه کرد چون همه چیز کاملا متفاوت است اما منظورم این است که همه چیز به نگرش مربیان برمی شود، نه پستی که قبلا در آن حضور داشتند. تیم های گواردیولا هجومی است و از جلو پرس می نمایند که همین باعث می شود فضاها را خوب ببندند که بهترین آمار دفاعی را هم دارند. استقلال در سال 88 که ما قهرمان لیگ شدیم، بیشترین گل زده و کمترین گل خورده را داشت. فکر می کنم 64 گل زدیم که بیشترین گل زده در کل ادوار لیگ برتر بود. در کارهای دفاعی هم عالی بودیم و کمترین گل خورده را داشتیم. در آن موقع ما با سیستم سنتی 2-5-3 بازی می کردیم که اکثر تیم ها در این سیستم در قالب دفاعی قرار می گیرند و اول به دفاع می پردازند و بعد حمله می نمایند اما وظایف تیم قلعه نویی فرق می کرد. به شکلی که همین سیستم سنتی، مدرت شده بود و هیچ تیمی نمی توانست مقابل ما دوام بیاورد. به صورتی که بعد از بازی ها مربیان حریف می گفتند جلوی استقلال هیچ کاری نمی شود کرد. منظورم این است که سیستم بازی نشان نمی دهد تیم دفاعی است یا هجومی. این تفکر سرمربی است که می تواند یک تیم را هجومی نماید یا محافظه کار. سال جاری آمار استقلال نشان می دهد تیم در دفاع خیلی خوب بود اما همواره دفاع خوب نیست. برای امتیاز دریافت، احتیاج به گل است. استقلال این فصل خیلی نتیجه صفر- صفر و حتی یک- یک داشت که مطلوب نبود. در حالی که می توانست از موقعیت ها بهتر استفاده کند و در این بازی ها ببرد.

- شاید همین بحث محافظه کار بودن باعث شد استقلال این فصل طرفداران زیادی نداشته باشد. طبق آمار، استقلال در هر بازی خانگی به طور میانگین حدود 22 هزار طرفدار داشت که برای این تیم، کم است.

از سال 92 که ما آخرین قهرمانی را کسب کردیم تا الان استقلال نتوانست جام به دست بیاورد. البته جام حذفی را باید کنار گذاشت چون در این مسابقات، تاکتیک تیم ها این است که اول گل نخورد و بعد با حداقل گل ببرد. خیلی وقت ها هم بازی به پنالتی می کشد. استقلال از سال 92 به بعد، قهرمان شده که همین مساله استرس و بار سنگینی روی دوش کادرفنی و بازیکنان می گذارد. مسائل داوری هم بوده که استقلال بدشانسی آورد. مثلا در بازی با صنعت نفت آبادان یک گل که کاملا تعیین بود درست است، مردود اعلام شد. البته اشتباهات داوری برای همه تیم ها پیش می آید اما در بدترین مواقع نصیب استقلال شد. به هر حال استقلال موقعی که باید امتیاز می گرفت پیروز نبود که همین مساله استرس به وجود می آورد. با این شرایط، استقلال گل های ابتدایی و عجیبی می خورد که شرایط روحی را پایین می آورد. امدیوارم با جوان های جدید و مستعدی که به استقلال می آیند، طرز تفکر کادرفنی، مدیریت و کل تیم تغییر کند تا طرفداران به استادیوم بیایند. علیرضا منصوریان در زمان سرمربیگری اش در استقلال خیلی کوشش کرد طرفداران به استادیوم بیایند که تا حدودی هم پیروز بود اما در نهایت نبود جام، باعث شد طرفداران کمی به استادیوم بیایند.

- نکته جالب این است که استقلال بیشترین گل را از روی پاس در عمق و بعد هم شوت زده...

این خودش یک ضعف است. خسرو بار تهاجمی استقلال را 50 درصد به دوش می کشید و با نفوذ از کناره ها و ارسال های خوب، به گل زدن یاری می کرد اما وقتی این فاکتور ار نداشته باشی یعنی ضعف. وقتی عرض زمین را نداشته باشی فضا کوچک می شود که تاثیر حضور بازیکنی مثل خسرو حیدری را نشان می دهد. از آن مهمتر نحوه ارسال های خسرو بود که مهاجمان حریف را در موقعیت تک به تک قرار می داد. در کل این آمار نشان می دهد استقلال تنوع تاکتیکی نداشت و نتوانست خوب کار کند. مساله بعدی هم این بود که با آمدن پاتوسی، استقلال سعی می کرد از ضربات ایستگاهی بهترین استفاده را ببرد که پیروز هم بود. این مساله فاکتور مهمی بود و آمار خوبی هم ثبت کرد اما گل زدن از عمق احتمالا به خاطر تجمع بازیکنان بود که نقش پاتوسی، باقری و... را نشان می داد که از زمین خودمان پاس گل می دادند.

- البته استقلال بیشترین گل خورده را هم از پاس توی عمق خورد.

در فصل گذشته استقلال تغییرات زیادی در خط دفاعی داشت. زمانی که پژمان منتظری مصدومیت را پشت سر گذاشت و برگشت، خط دفاع استحکام بیشتری داشت اما تغییرات زیاد باعث شد هماهنگی لازم نباشد. استفاده از بازیکنانی که پست تخصصی شان نبوده ولی تاثیرگذار بودند هم دلیل دیگری است. مثلا روزبه چشمی می توانست دفاع وسط بازی کند اما حریف اگر مهاجم سرعتی داشت نباید از او استفاده می شد. روزبه پوشش خیلی خوبی می داد اما در سرعت ها جا می ماند. او در کنار همه فاکتورهای دفاعی اش که 90 و 100 بود، در سرعت 60 بود که کار را سخت می کرد. روزبه البته بازیکن خیلی خوب، مطمئن و زحمت کشی است اما در این موقعیت ها، استقلال از قلب دفاع ضربه می خورد و حریف از عمق استفاده می کرد. این دلایلی بود که باعث شد استقلال از توی عمق ضربه پذیر باشد.

- خسرو حیدری از استقلال خداحافظی کرد، فکر می کنی با رفتن حیدری، شرایط استقلال برای فصل آینده چطور می شود؟

پیدا کردن جایگزین برای بازیکنی مثل خسرو حیدری خیلی سخت است. بازیکنی که از آموزشگاه آغاز کرد، پرورش یافت و توانست به تیم بزرگسالان برسد. برای جایگزین خسرو هم باید چنین بازیکنی پیدا کرد. بازیکنی که از قبل از آموزشگاه روی او کار شده باشد، پرورش پیدا کند، با جو استادیوم آشنا شود، روی نیمکت بنشیند و با 2 دقیقه و 5 دقیقه بازی کردن، به ترکیب برسد تا جایگزین خسرو شود. بازیکن خلاقی که محصول آموزشگاه استقلال باشد. ولی چنین چیزی در آموزشگاه نمی بینیم. من خودم 3، 4 ماه در آموزشگاه کار کردم اما متاسفانه بازیکن سازی نمی بینم. در حالی که قبلا بازیکنانی مثل خسرو حیدری، مجتبی جباری، حنیف، امیرحسین صادقی و... محصول آموزشگاه بودند. الان باید میلیاردها پول بدهیم تا بازیکنی به استقلال بیاید اما زمان می برد با جو تطبیق پیدا کند. بعد از آن هم باید دید خوب از آب در می آید یا نه. چون ستاره های زیادی به استقلال آمدند و جواب ندادند.

- چرا به آموزشگاه توجه نمی شود؟

متاسفانه برای آموزشگاه هزینه نمی شود. مبلغی می گذارند اما هزینه نمی شود که بازخورد داشته باشد. رسیدگی به آموزشگاه نمی گویم باید بیشتر از تیم بزرگسالان باشد اما نباید کمتر از آن باشد. شرایط آموزشگاه به گونه ای برطرف تکلیفی است. یعنی هیچ رسیدگی نمی شود و فقط برای اینکه بگویند آموزشگاه داریم مبلغی هزینه می شود. این مساله البته مختص سال جاری و پارسال نیست و سال هاست که وجود دارد. قبلا هر سال 2، 3 بازیکن از آموزشگاه به تیم بزرگسالان می رسید اما حالا هر چند سال، اگر یک بازیکن پرورش پیدا کند و به بزرگسالان برسد. در حالی که خسرو از جوانان آغاز کرد، به امیدها رفت و در نهایت به بزرگسالان رسید اما حالا از آموزشگاه دیگر باشگاه ها به تیم های ما می آیند. این مشکل خیلی بزرگی است اما متاسفانه وجود دارد. اگر گزارشی از آموزشگاه ها بگیرید، متوجه می شوید شرایطشان فاجعه است. اگر یکی دلسوز باشد و شرایط را ببیند گریه می نماید. من خودم وقتی در آموزشگاه بودم واقعا اشکم در آمد، به خاطر بی توجهی به مجموعه استقلال.

-

- این مشکل در باشگاه های زیادی وجود دارد و فقط مختص استقلال نیست.

بله، الان به جز فولاد که خیلی خوب کار می نماید، باشگاه های دیگری مثل سپاهان، ذوب آهن، سایپا و پیکان تا حدودی به آموزشگاه و تیم های پایه توجه دارند. من یادم می آید زمانی که آقامجید (جلالی) سرمربی پیکان بود هفته ای 2 بار به تمرین تیم های پایه سر می زد که در آن جا خدابنده لو و پیمان رنجبری که الان آقای گل لیگ است به تیم بزرگسالان رسیدند. متاسفانه مسئولان باشگاه ها به آموزشگاه ها هیچ توجهی نمی نمایند اما وقتی همین تیم ها مقامی در محلات به دست می آورند، سینه سپر می نمایند و می گویند نتیجه کوشش ما بود. باز هم می گویم این مساله به سال جاری و پارسال ارتباطی ندارد و در سال های اخیر این مشکل وجود داشته. پارسال وقتی من در آموزشگاه استقلال بودیم آقای افتخاری حتی یک ساعت هم به این تیم ها سر نزد.

- از این مساله بگذریم، مدتی است که بحث سرمربی فصل آینده استقلال یکی از سوژه های مهم فوتبال ایران شده. خیلی ها معتقدند استقلال باید مربی خارجی بیاورد و یک سری هم فکر می نمایند فرهاد مجیدی بماند و کار کند خوب است. شما به عنوان یکی از پیشکسوتان استقلال فکر می کنید استقلال باید سرمربی خارجی بیاورد یا با مجیدی ادامه دهد؟

ببینید، زمانی که برانکو به ایران آمد و سرمربی پرسپولیس شد، خدا می داند همان زمان گفتم پرسپولیس یکی از مدعیان می شود. چون شخصیت و شرایط فنی برانکو را می دانستم که دلیلش هم 6 سال کار کردن با او بود. اینکه طرز تفکرش به فوتبال چطور است و چقدر نظم برایش اهمیت دارد. با آمدن برانکو همه دیدند تاثیر یک مربی خوب چقدر است. مربی که توانست به چند سال نتیجه ندریافت پرسپولیس سرانجام دهد. پرسپولیس از زمان قطبی به این ور نتیجه نگرفته بود که برانکو تیمی ساخت در حد قهرمانی. همان سال اول، برانکو طرز فکر، نظم و شرایطی برای پرسپولیس ساخت که این تیم خیلی زود توانست شخصیت قهرمانی بگیرد. حالا هم استقلال اگر مربی خارجی بیاورد که توانایی و تجربه داشته باشد می تواند تیم بزرگی مثل استقلال را تغییر دهد. اگر بگویم کار کردن با تیم هایی مثل استقلال سخت تر از تیم های سطح اول اروپایی است، گزاف نگفتم. چون در ایران ابزار و زیرساخت های لازم را نداری اما تیم بزرگی داری که طرفداران زیادی دارد. در کنار آن، طرز فکر بازیکنان هم متفاوت با اروپایی هایی است که کاملا حرفه ای فکر می نمایند. پس کار کردن در ایران سخت تر از اروپا است که همه چیز به طرز برخورد بستگی دارد و بعد از آن، مسائل فنی اهمیت پیدا می نماید.

- یعنی شفر در این بخش پیروز نبوده؟

حالا که شفر رفته درست نیست در خصوصش صحبت کنم اما دوست داشتم شفر در 3، 4 بازی سرانجامی هم می ماند و کارش را تمام می کرد. در آن موقع، استقلال سهمیه گرفته بود، جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا هم نداشتیم. اینکه گفتند شفر برود، عجیب بود. زمانی که فقط 3، 4 بازی دیگر باقی مانده بود. شفر مربی خوبی بود اما شنیدم نظم چندان خوبی نداشت. برای او یک کاریکاتور کشیده شده بود که نشان می داد شفر پشت سرش هم چشم دارد. همین کاریکاتور نشان می داد حواسش به همه جا هست اما اقتدار لازم را نداشت. برخی بازیکنان روی او می توانستند تاثیر داشته باشند. از بیرون هم همین طور. حتی پسرش هم روی او تاثیر می گذاشت که همین مساله یک ضعف بزرگ بود و کوچکترین ضعف، تبدیل به فاجعه می شود. شفر وعده می داد چون می دانست به لحاظ فنی می تواند نتیجه بگیرد اما مسائل اطراف تیم را نتوانست مدیریت کند. با این شرایط، اگر قرار است مربی خارجی بیاورند باید یک مربی باتجربه بالا که از لحاظ فنی خیلی خوب باشد بیاورند اما اگر پول نمی رسد و شاید نمی خواهند برای استقلال هزینه نمایند و به دیگر تیم ها یاری نمایند، گزینه های داخلی خوبی مثل جواد نکونام داریم که هم جوان است و هم یکی از سرمایه های استقلال که تجربه های زیادی کسب نموده و فضا را خوب می شناسد. البته فرهاد هم حاشیه های استقلال را به خوبی می شناسد و همانطور که خودش گفت فرزند استقلال است.

- پس بیشتر نظرتان روی آوردن مربی خارجی است؟

اگر مربی خارجی باشد بهتر است اما اگر پول مان نمی رسد مربی خوب خارجی بیاوریم بهتر است برای بسته نگه داشتن دهان ها مربی خارجی که نمی تواند کار کند و احساسات و عواطف طرفداران را تحت تاثیر قرار می دهد، از مربیان داخلی استفاده کنیم.

9

منبع: ایران ورزشی
انتشار: 2 مرداد 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: malcom.ir شناسه مطلب: 215

به "برهانی: نکونام گزینه خوبی برای استقلال بود" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "برهانی: نکونام گزینه خوبی برای استقلال بود"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید