دانستنیهایی درباره اتیسم

به گزارش مالکوم، اتیسم نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیر طبیعی معین می گردد. علائم این اختلال در سه سال اول زندگی بروز می نماید. دلیل اصلی اختلال ناشناخته است و در پسران شایع تر از دختران است.

دانستنیهایی درباره اتیسم

دانستنیهایی درباره اتیسم

اتیسم چیست؟

اتیسم نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیر طبیعی معین می شود. علائم این اختلال در سه سال اول زندگی بروز می نماید. علت اصلی اختلال ناشناخته است و در پسران شایع تر از دختران است.

شرایط مالی، اجتماعی، سبک زندگی و تحصیلات والدین نقشی در بروز اتیسم ندارد. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارتهای ارتباطی تاثیر می گذارد. بچه ها و بزرگسالان مبتلا به اتیسم در ارتباط کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت های مربوط به بازی مشکل دارند. این اختلال ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان سخت می سازد. در بعضی موارد رفتارهای خودآزارانه و پرخاشگری وجود دارد. در این افراد حرکات تکراری (دست زدن، پریدن) و یا مقاومت در مقابل تغییر دیده می شود و ممکن است در حواس بینایی، شنوائی، لامسه، بویایی و چشایی هم حساسیت های غیر معمول نشان دهند. هسته مرکزی مشکل در اتیسم، اختلال در ارتباط است.

پنجاه درصد بچه ها اتیستیک قادر نیستند از زبان خود به اسم وسیله اصلی برقراری ارتباط با سایرین استفاده نمایند. عدم بکار بردن ضمیر من از ویژگی های کلامی این بچه ها است. از مسایل دیگر تکلمی تکرار کلمات و جملات اطرافیان ست.

انواع اختلالات نافذ رشد چیست؟

چندین اختلال در زیر گروه اختلالات نافذ رشد وجود دارد. در اختلالات نافذ رشد آسیب شدید در چندین حوزه رشدی وجود دارد. افرادی که در طبقه بندی اختلالات نافذ رشد قرار می گیرند در برقراری ارتباط اجتماعی دچار مشکل هستند ولی شدت آن فرق دارد. نکات عمده ای که تفاوت میان اختلالات را بیان می نمایند در زیر مطرح شده است:

اختلال اتیستیک: ارتباط، تعامل اجتماعی و بازی تخیلی به طور معین آسیب دیده است. علائق، فعالیت ها و رفتارهای تکراری دیده می شود. اختلال در سه سال اول زندگی آغاز می شود.

اختلال آسپرگر: با آسیب در تعاملات اجتماعی و وجود فعالیت ها و علائق محدود معین می شود. تاخیر در آغاز تکلم وجود دارد ولی در حقیقت مبتلایان مسائل تکلمی کمتری دارند. هوش معمولاً طبیعی و یا بالاتر از طبیعی است.

اختلال رت: سیر پیشرونده ای دارد که فقط در دختران دیده می شود. در ابتدا مراحل رشد طبیعی است ولی بعد مهارت های به دست آمده قبلی و توانایی استفاده هدف دار از دست ها را از دست می دهند و به جای آن حرکات تکرار شونده دست ایجاد می شود که بین سنین یک تا چهار سالگی آغاز می شود.

اختلال فروپاشنده دوران کودکی: رشد حداقل در دو سال اول زندگی طبیعی است. از دست دادن جدی مهارت هایی که قبلاً داشته است مشاهده می شود.

اختلال نافذ رشد غیر اختصاصی: به تنهایی علائم معین هیچ یک از اختلالات بالا را نداشته و نمی توان آن را جزو یکی از طبقه بندی های فوق الذکر جای داد.

علت اتیسم چیست؟

اتیسم یک ناتوانی طولانی مدت است که منجر به اختلال عملکرد عصبی- روانی در فرد می شود. گرچه اتیسم عارضه نادری است اما شیوع اتیسم حتی تا 20 مورد در هر 10000 تولد زنده می رسد. اگر چه علت اصلی کاملاً شناخته نشده نمی باشد اما در سال های اخیر تحقیقات و مطالعات زیادی در این زمینه انجام شده است. تحقیقات تأکید زیادی بر منشاء زیست شناختی و عصب شناختی در مغز دارد. در بسیاری از خانواده ها سابقه اتیسم و یا اختلالات مربوط به آن وجود داشته است که مسائل مربوط به ژنتیک و ایمن شناسی در بحث سبب شناسی مطرح می شود. تا به حال ژن خاصی که مربوط به اتیسم باشد شناخته نشده است و پژوهشگران در خصوص نقش ژنتیک در علت شناسی اتیسم اختلاف نظر دارند اما عده ای از آن ها ترکیب چندین ژن را به اسم علت اختلال مطرح می نمایند. چندین نظریه درباره اتیسم مطرح شده که هیچ یک به طور دقیق اثبات نشده است.

علائم اتیسم چیست؟

به طور معمول افراد مبتلا به اتیسم حداقل نصف علائمی را که در زیر اسم شده است، نشان می دهند. این نشانه ها از خفیف تا شدید متغیر هستند. در موقعیت هایی کاملاً متفاوت رفتارهایی که با سن کودک تطابق ندارد مشاهده می شود.

اصرار به یکسانی داشته و در مقابل تغییر مقاوم هستند.

مسائل شدید تکلمی دارند.

در بیان نیازها مشکل دارند و به جای استفاده از کلمات از اشارات و حرکات استفاده می نمایند.

کلمات و جملات دیگران را تکرار می نمایند.

خنده و گریه بی علت داشته و بدون علت معین نگران و مضطرب می شوند.

قشقرق به پا می نمایند و برای دلائلی که برای دیگران آشکار نیست شدیداً پریشان می شوند.

قادر نیستند با دیگران رابطه برقرار نمایند.

دوست ندارند در آغوش گرفته شوند و یا دیگران را در بغل گیرند.

تماس چشمی ندارند یا تماس آن ها اندک است.

به روش آموزش معمول پاسخ نمی دهند.

با اسباب بازی درست بازی نمی نمایند.

چرخیدن و تاب خوردن را خیلی دوست دارند.

احساس درد کمتر یا بیشتر از حد دارند.

از خطرات نمی ترسند.

پرتحرک یا کم تحرک هستند.

نسبت به اطرافیان واکنش عاطفی نشان نمی دهند.

به صحبت ها و یا صداها پاسخ نمی دهند به طوری که به نظر می آید ناشنوا هستند. گرچه حس شنوایی سالم است.

هفتاد درصد بچه ها اتیسم ناتوانی هوش دارند.

در بعضی از بچه ها اتیستیک توانائیهای خاص وجود دارد.

باورهای غلط درباره اتیسم:

1. بچه ها مبتلا به اتیسم هرگز ارتباط چشمی برقرار نمی نمایند.

2. بچه ها اتیستیک نبوغ دارند.

3. بچه ها مبتلا به اتیسم صحبت نمی نمایند.

4. بچه ها اتیستیک قادر به نشان دادن محبت خود نیستند.

5. اتیسم یک بیماری روانی است.

6. منظور از پیشرفت این بچه ها یعنی این که کاملاً شفا یابند.

7. بچه ها مبتلا به اتیسم نمی توانند به دیگران لبخند بزنند.

8. بچه ها اتیستیک تماس جسمی محبت آمیز برقرار نمی نمایند.

ما می دانیم که این بچه ها تحریکات حسی را به گونه ای متفاوت درک می نمایند که موجب اشکال در ابراز محبت و برقراری ارتباط عاطفی در آنها می شود. اما به هر حال این بچه ها می توانند محبت نمایند. در صورتی که این بچه ها را باور کنیم قادر به داد و ستد عاطفی با آن ها هستیم.

تعدادی از روش های درمانی- توانبخشی شامل موارد زیر هستند:

دارو درمانی

رفتار درمانی

گفتار درمانی

منبع:http://www.khanevadeyema.com

منبع: راسخون
انتشار: 30 شهریور 1400 بروزرسانی: 30 شهریور 1400 گردآورنده: malcom.ir شناسه مطلب: 1719

به "دانستنیهایی درباره اتیسم" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "دانستنیهایی درباره اتیسم"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید